Sunday, August 26, 2012

ben bu son 1 yılda?

dinlediklerimden ve izlediklerimden etkilenirim demiş miydim?
peki ya okuduklarımdan??

elimde konusu ilginç kendisi müthiş bir kitap var..
nasıl başardı anlayamasam da..
ben..
tam da şu anda...
biraz düşünür haldeyim..
neyi mi?
bu son 1 yılda neler öğrendiğimi??

...

ben bu son 1 yılda;

can acıtan şeylerin bazen üst üste gelebildiğini öğrendim..
yükler gerçekten ağır bastığında benimki gibi güçlü geçinen ruhların bile çökebildiğini...
bazı sabahlar ağlayarak uyanabilecek kadar dibe vurabildiğimi...
ve hiç bitmeyecek hissini...
ama bittiğini..
inanılmaz dibe vurduktan sonra bile,
inanılmaz yükselişlere geçebildiğimi..

belki en önemlisi;
unutmayı öğrendim...
sabırla ve zamanla...

sonra;
can acıtmak istemesem de can acıtabildiğimi öğrendim...
farkında olsam bile,
benim de çaresiz kalabildiğimi...
içimden gelenle elimden gelenin farklı olabildiğini..
istemeden karşımdakini üzebildiğimi...
sessizce sabrettirmeyi...

hayatta hep,
başımıza gelenin aslında yaşamamız da gereken olduğunu öğrendim...
zor oldu ama başardım;
hayatımdan "Şöyle yapsaydım böyle olacaktı" gibi cümleleri,
ben,
çıkardım...
iyisiyle kötüsüyle,
olması gerektiği için böyle olmuştur,
bizim yaşamamız gereken budur...

gereğinden fazla sorgulamamayı öğrendim...
değiştirmeyeceklerimi kabul etmeyi...
kabul ediyorsam söylenmemeyi...
sinirli olmak yerine sakin olmayı...
susmayı....
her şeye karşı çıkmamayı...
ama aynı zamanda hakkımı da aramayı...
olanlara pek de takılmamayı... .
mutsuz eden her ne ise gözden çıkarmayı...
özellikle konu iş ise değişiklikten daha az korkmayı...
dert ne ise kendi içimde yaşamamayı...
usulü ile dile gelene her zaman çözüm bulunacağını....


mutlu edecek olanı kovalamayı öğrendim...
geçmişi uzaktan görebilmeyi...
biraz cesaretli olmayı...
konu aşksa kaybettiğim hayallerin peşinden gitmeyi...
bazen soru sormadan sadece değer vermeyi...
canımı yakanı affetmeyi...
affedebilmeyi...
yoluna girince hayat, kıymet bilmeyi...
eskisinden daha çok hayaller kurabilmeyi...
mutluluğu saklamamayı... hem de hiç saklamamayı...
sevgiyi dile getirebilmeyi...
ve değerini de sonuna kadar bilmeyi...
...

evet,
hayat herkes için hızla akıp gidiyor..
ve ben,
elimde kalanlara baktığımda,
kendimi mutlu, hem de musmutlu,
bi de gerçekten şanslı... hissediyorum...

:)

the end

No comments:

Post a Comment