masumiyet müzesi..

adı Masumiyet Müzesi..

yeri Çukurcuma...

3 katlı tatlı bir bina..

kulağa tanıdık gelen romandan filmdi hep..

ama bu sefer romandan bir müze..

yazarı Orhan Pamuk...

konu klasik, ve tam benlik..

yıl 1950.. (evet, ben eskiyi hep çok sevdim)

değeri ancak kaybedildikten sonra anlaşılan bir kadın… adı Füsun…

Füsun’a vurgun bir adam… tanıdık bir ad.. Kemal…

ve pek tabi, Kemal’in Füsun’a aşkı…

kimine göre tutku kimine göre saplantı…

yine kavuşamayanlardan geliyor hikaye..

öyle bir hikaye ki; kaybettiğini anladıktan sonra yapılan niyeti gizli ziyaretler..

sırf O’nu hatırlatsın diye gizlice toplanan O’na ait objeler..

tam 4.213 adet izmarit mesela…

ve O’nun eşyalarından bu müze..

masum bir müze..

Müzeyle Orhan Pamuk bizzat kendisi ilgilenmiş, yazarın da farklı bir tarafını görmek kaçınılmaz bu nedenle..

Müzede beni en çok vuran cümle.. 

Mutluluk insanın sevdiği kişiye yakın olmasıdır yalnızca…

evet, aslında her şey bu kadar basit..